Śmiałowicka morwa

Morwa rośnie w samym centrum wsi – w pobliżu dawnej szkoły i kościoła. Jest to drzewo wyjątkowe pod każdym względem: wyróżnia się wiekiem, wymiarami, żywotnością i urodą. Jest także ostatnim z wielu drzew morwowych, które 330 lat temu zostały zasadzone  tutaj przez jezuitów na potrzeby hodowli jedwabników. Historia współczesna nie oszczędzała drzewa. Przez wiele lat jej piękna, bujna korona dewastowana była przez służby przedsiębiorstwa energetycznego z powodu linii elektrycznej przebiegającej tuż nad nią. Dopiero kilka lat temu, po interwencjach członków stowarzyszenia, zwykłą linię energetyczną wymieniono na kabel w osłonie. Wieloletnie uszkodzenia nie pozostały jednak bez wpływu na kondycję drzewa, które zaczęło chorować i próchnieć od środka. W uleczeniu pomógł przypadek… Zdarzyło się, że ktoś wrzucił niedopałek lub zapałkę w szczelinę drzewa, powodując mały pożar w jego wnętrzu. Jak się okazało miało to uzdrowicielski wpływ na kondycję morwy. Drzewo odżyło! Morwa znajduje się pod czujnym okiem mieszkańców, którzy chronią ją m.in. przed wandalami. Zajmuje też ważne miejsce w ich wspomnieniach z lat dzieciństwa, ponieważ zawsze stanowiła ulubione miejsce spotkań i zabaw dzieci.