Dąb Maciej

Dąb Maciej jest najprawdopodobniej ostańcem nieistniejącej już Puszczy Jaktorowskiej, wyciętej po Powstaniu Styczniowym. Od lat 60-tych XIX wieku teren, na którym rośnie dąb należy do rodziny Siwców, która znana była z szacunku do drzew. Mówiło się o nich, że „brali psy i łazili w krzaki”. Jeden z członków rodziny architekt krajobrazu Andrzej Siwiec zaprojektował tu ogród krajobrazowy, w którym rosną także inne pomniki przyrody, podarowane m.in. przez Prezydenta Prof. Ignacego Mościckiego. Drzewo od zawsze było bardzo silnie związane z historią rodziny i ich przyjaciół. Pod Maciejem bywał  malarz Józef Chełmoński, który tu właśnie dokonał pokazu grającego patefonu, wcześniej chowając się za drzewem, czym wprawił w niemałe zdumienie tam obecnych. Z dębem emocjonalnie związany był także poeta Kazimierz Szemioth, który w jednym z wierszy napisał: „..Strudzony życiem wracam znów, do jego dębów, dolin…”. Pod drzewem rozbrajali się żołnierze Armii „Łódź” , a we wrześniu 1943 rodzina Siwców przyjęła w ramach operacji „Neon 4” zrzut oraz troje cichociemnych.