Dąb-kapliczka Pustelnik

Dąb ten wraz z innymi drzewami tworzył niegdyś gęste i mało dostępne lasy, zapewniając tym samym bezpieczeństwo okolicznej ludności w trakcie kolejnych najazdów na ziemię przemyską: tatarskich, tureckich, kozackich, szwedzkich czy nawet węgierskich. Wraz z budową przez Austriaków Twierdzy Przemyśl, dąb znalazł się na jej przedpolu i stał się mimowolnym świadkiem brutalności i bezwzględności wojny. Do dziś pozostaje zagadką dlaczego dąb przetrwał tak niesprzyjające zawirowania losu. Oszczędzili go nie tylko Austriacy, ale również Rosjanie w trakcie drugiego oblężenia Twierdzy Przemyśl. W latach 1944-1947 Pustelnik stał się niemym świadkiem brutalnych napadów na Bełwin sotni UPA. W latach 50 XX wieku w drzewie została wypalona sporej wielkości dziupla. Wydawałoby się, iż to wydarzenie przypieczętuje jego los. Jednak paradoksalnie wypalenie to uratowało jego życie, zabezpieczając go przed grzybami i wszelkimi chorobami. Od tej pory dąb stał się miejscem, w którym schronienie mogła znaleźć ludność pracująca na okolicznych polach. Z czasem stał się także miejscem kultu (kapliczką), swoistym sacrum, o czym świadczy obrazek umieszczony we wnętrzu dębu przedstawiający Maryję z Dzieciątkiem Jezus. W latach 70 XX wieku, gdy pobliskie Chałupki Bełwińskie (przysiółek wsi Bełwin) opuścili ostatni mieszkańcy, dąb uległ zapomnieniu.